رشد مهارت‌های حرکتی کودکان دو تا شش سال

رشد حرکتی درشت

هنگامی که بدن کودک در این سنین لاغرتر و بالاتنه آن‌ها سبک‌تر می‌شود، مرکز ثقل آن‌ها به سمت پایین یعنی در جهت تنه جا‌به‌جا می‌شود. در نتیجه تعادل به مقدار زیادی بهتر می‌شود و زمینه برای مهارت‌های حرکتی جدید که از عضلات بزرگ بدن استفاده می‌کند فراهم می‌شود. در دو سالگی طرز راه رفتن کودک کم کم آرام و موزون می‌شود. هنگامی که کودک بتواند روی پاهای خود محکم‌تر بایستد، دست‌ها و تنه آن‌ها برای آزمایش کردن مهارت‌های تازه آماده می‌شود. مثل پرت کردن و گرفتن توپ، راندنن سه‌چرخه و... کودک هرچه بزرگتر می‌شود این مهارت‌ها را به نرمی و هماهنگی بهتری انجام می‌دهد. و در پایان سال پیش دبستان بسیاری از مهارت‌های حرکتی درشت را با سرعت و استقامت انجام می‌دهد. برای پرورش مهارت‌های حرکتی درشت کودکان باید نسبت به مراحل رشد کودک آگاه باشیم و انتظارات معقولی از کودکان داشته باشیم.
در ادامه بارزترین تغییرات در مهارت‌های حرکتی درشت بین سن دو تا شش سالگی را مطرح می‌کنیم.

مهارت‌های حرکتی درشت در سن دو تا سه سالگی

به صورت موزون تر راه می‌روند، می‌توانند با عجله راه بروند، قادر به لی‌لی کردن و پریدن و گرفتن در حال دویدن هستند. برای گرفتن اشیاء در حالت دویدن، از قسمت تنه استفاده می‌کنند.

مهارت‌های حرکتی درشت در سن سه تا چهار سالگی

از پله‌ها بالا می‌روند، پاها را یکی در میان قرار می‌دهند، جست و خیز و لی‌لی می‌کنند. با حرکت جزئی بالاتنه پرتاب می‌کنند و می‌گیرند. بالا تنه را خم می‌کنند. 
هنوز توپ را با کمک قفسه سینه می‌گیرند. سه چرخه را رکاب می‌زنند و هدایت می‌کنند.

مهارت‌های حرکتی درشت در سن چهار تا پنج سالگی

از پله‌ها پایین می‌روند و پاها را یکی در میان قرار می‌دهند این حرکت نسبت به گذشته نرم‌تر و منعطف‌تر شده است.
آرام جست و خیز می‌کند و به خوبی می‌پرد. الگوی پرتاب کردن و گرفتن پخته‌تری از خود نشان می‌دهد. دوچرخه را با چرخ‌های آموزشی می‌راند.

بعد از اینکه والدین با قسمتی از مهارت‌های حرکتی درشت کودکان در هر سنی آشنا شدند. برای پروش این مهارت‌ها باید فرصت‌هایی برای کودکشان ایجاد کنند که در معرض این مهارت‌ها قرارگیرند. ایجاد این فرصت‌ها صرفا با انجام دادن آن‌ها توسط کودک فراهم نمی‌شود بلکه به صورت‌های مختلف دیداری، شنیداری، حرکتی و کلامی اطلاعات جدید به کودک بدهند. 

مثلا به یک مسابقه دوچرخه‌سواری بروید یا اینکه خاطرات دوچرخه‌سواری خودتان را برای فرزندتان تعریف کنید و درباره اینکه چطور در آن سن این فعالیت‌ها را یاد گرفتید با فرزندتان صحبت کنید. یادگیری تمام مهارت‌ها باید به صورت مفرح و لذت‌بخش باشد. در غیر این صورت نه تنها باعث رشد کودک نمی‌شود بلکه حتی ممکن است کودک را دلزده کند و هیچ‌گونه عملکرد مثبتی از او نبینید .