قوانین بازی‌های روانی

بازی‌های روانی همانند دیگر بازی‌ها چون فوتبال، شطرنج و ...، قوانین از پیش تعیین شده‌ای دارند که افراد طبق آن عمل می‌کنند. یکی از این قواعد این است که افراد دائما کسانی را پیدا می‌کنند که با بازی آن‌ها پیوند بخورند. چگونه این اتفاق می‌افتد؟ چطور انسان‌هایی که درگیر بازی‌ها می‌شوند، فردی را می‌یابند که درست با بازی آن‌ها هماهنگی دارد؟
همان‌طور که در مباحث قبل گفته شد، در هر رابطه‌ی متقابلی، پیام‌هایی بین افراد رد و بدل می‌شود که بعضی از این پیام‌ها، آشکار و واضح است و از کلماتی که فرد بیان می‌کند، تشکیل می‌شود؛ و گروه دیگری از پیام‌ها، پنهانی و ضمنی هستند؛ و منظور اصلی فرد را می‌رساند. 
بازی‌های روانی را این‌گونه فرض کنید که هر فردی پیراهنی پوشیده است که نام بازی را که دوست دارد وارد آن شود، بر روی آن نوشته شده است. بر قسمت جلوی پیراهن، پیامی نوشته شده است که ما آگاهانه می‌خواهیم همه آن را ببینند و در واقع همان پیام آشکار است. در پشت این پیراهن«پیام پنهانی» که در سطح روانشناختی قرار دارد و همان پیام پنهانیست، نوشته شده است. این پیام پنهانی در واقع تعیین می‌کند که چه کسانی را برای برقراری رابطه و بازی انتخاب می‌کنیم.
پیراهنی را تصور کنید که نیلو، دختری که با مردانی ارتباط برقرار می‌کند که ابتدا با او مهربان باشند و بعد از مدتی او را مورد حقارت و سرزنش قرار می‌دهند، بر تن دارد. بر قسمت جلوی پیراهن شعاری بدین منظور نوشته شده: «من جذاب و پر تحمل هستم» در حالی که در پشت پیراهن چنین پیامی نوشته شده است:«فقط صبر کن تا به چنگت در آورم و به حسابت برسم». 
به بازی‌هایی که با دیگران انجام می‌دهید دقت کنید، فکر می‌کنید چه شعاری بر قسمت جلو و پشت پیراهن شما نوشته شده است؟ طرف مقابل شما چطور؟ با چه پیامی بر روی پیراهن به شما نزدیک شده است؟