سير تحولی بيش‌فعالی و كم‌توجهی

نوزادی و خردسالی

رفتار نوزاد غيرقابل پيش‌بينی است، پيوسته گريه می‌كند و يا يک لحظه آرام است ولحظه ديگر فرياد می‌زند. صدايش تيز و نافذ است، كج خلقی، توقع و نارضايتی از ويژگی‌های شخصيتی اين نوزادان است. نوزاد معمولا فعال است و فعاليت‌های حركتی او فراتر از سطح رشد و تحول بهنجار است. دوره‌های خواب آرام اين نوزادان بسيار كوتاه است. اين نوزادان مشكل تغذيه نيز دارند.

كودكان پيش‌دبستانی

نا‌آرامی حركتی مثل زياد بالا و پايين پريدن به هر كاری كار داشتن، نوسان‌های خلقی توام با حالت‌های عصبی، بدخوابی، ناتوانی در تحمل ناكامی، گستره محدود توجه در كودكان پيش از دبستان ديده می‌شود. اغلب آن‌ها واجد بی مهارتی حركتی هستند و رفتاری پرخاشگرانه ومخرب دارند كه به طرد شدن از گروه همسالان و كاهش سطح حرمت خود در آن‌ها منتهی می‌شود.
اين كودكان در خلال بازی‌های آزاد تفاوتی با ديگر هم‌سالان خود ندارند بلكه در بازیهای ساخت‌دار يا سازمان يافته يعنی لازم است بنشينند و قواعد را در نظر بگيرند و يا رهبری فرد ديگری را قبول كنند ممكن است از جای خود بلند شوند قواعد را ناديده بگيرند و نسبت به هم‌سالان خود پرخاشگری نشان دهند.

كودكان دبستانی

در سنين مدرسه بيش‌فعالی و كم‌توجهی روابط خانواده و همسالان و پيشرفت تحصيلی را تحت تاثير قرار می‌دهد. رفتار اغتشاشگرانه، بی‌توجهی، حواس‌پرتی، بدخوابی، سطح پايين حرمت خود آشكارا ديده می‌شود و افزون بر اين اغلب آن‌ها نيز از مهارت اجتماعی مناسب نيز محروم هستند. در مدرسه می‌توان كم كاری، برانگيختگی و پرخاشگری ان‌ها را مشاهده كرد.
از نظر هوشی اين كودكان مشابه كودكان عادی هستند اما از كلاس سوم به بعد به علت شكست‌های مداوم تحصيلی ممكن است به طور كاذب بهره‌هوشی آن‌ها پايين‌ترنشان داده شود.
بنابراين می‌توان گفت كودكان بيش‌فعال و كم‌توجه بيش از كودكان ديگر با مشكلات تحصيلی، عاطفی ناشی از انزوای اجتماعی وناتوانی در ايجاد ارتباط مواجه می شوند و دارای افسردگی بيشتری هستند. 

نوجوانی

نوجوانان مبتلا به بيش فعالی و كم‌توجهی معمولا دارای مشكلات شناختی، عاطفی و اجتماعی هستند. رشد نايافتگی عاطفی فقدان جاه طلبی و ناتوانی در پيگيری اهداف از فراوان‌ترين نابهنجاری‌های رشدی اين نوجوانان است، پايين بودن سطح حرمت نفس درآن‌ها اغلب می‌تواند با شكست تحصيلی مرتبط باشد، سطح سازش يافتگی اجتماعی دربسياری از اين نوجوانان مي‌تواند پايين باشد.

بزرگسالی

اغلب كودكان و نوجوانان مبتلا به بيش‌فعالی دارای مشكلات سازشی در خلال بزرگسالی هستند برانگيختگی يكی از مشخصه‌های اصلي آن‌ها است كه به صورت تصادفات رانندگی، تغيير مكرر شغل و محل سكونت و بی قراری بروز می‌كند.