آیا باید انتظارات پدر و مادر را برآورده کنیم؟

بازی رضایت پدر و مادرم 

آیا باید انتظارات پدر و مادر را برآورده کنیم؟

بسیاری از آدم‌ها معتقدند موظف هستند انتظارات پدر و مادرشان را برآورده کنند و نظر آن‌ها را جلب کنند.
این راه خوبی برای زندگی نیست، بهتر است طبق انتظارات دیگران زندگی نکنیم. 
اگر صرفا برای خشنود کردن پدر و مادر زندگی می‌کنیم هرگز طعم زندگی را نخواهیم چشید.
اینکه پدر و مادرتان و دیگران باید تمام کارهای شما را تایید کنند طرز فکر واقع بینانه‌ایی نیست. همان طور که شما هم تمام کارها و نگرش‌های دیگران را تایید نمی‌کنید.
بهتر است به جای احترام گذاشتن به تصور دیگران به خود واقعی‌تان احترام بگذارید.
اجازه والدین خوب است اما شرط خوشبختی نیست. نظر شما چیست؟

بازی ببین مجبورم کردی چه کار کنم. 

یکی از رایج‌ترین عوامل به هم‌خوردن روابط ما همین بازی می‌باشد. هدف این بازی خودداری از قبول مسئولیت است. رابطه‌ایی که درگیر این بازی است با تهدید و جلوگیری از صمیمیت فروکش می‌کند. زیرا این بازی خشم قابل توجهی را تولید می‌کند.

یک نمونه از این بازی:
علی نیاز به تنهایی دارد و خود را سرگرم کاری می‌کند تا از دیگران دور باشد و تنها چیزی که در حال حاضر می‌خواهد این است که او را به حال خودش رها کنند.
فرزندش پیش او می‌آید تا از او نوازش دریافت کند. این حضور ناگهانی باعث می‌شود از دست علی چیزی بیفتد و بشکند او بر سر فرزندش فریاد می‌زند و او را هل می‌دهد. علی داد می‌زند ببین مجبورم کردی چه کار کنم.
چون این کار بارها و بارها تکرار شده است افراد خانواده عادت دارند که او را به حال خودش رها کنند.
این بازی را بچه‌ها خیلی زود یاد می‌گیرند و مسئولیت خطاهای خود را گردن دیگران می‌اندازند.
شما چقدراین بازی را در زندگی‌تان انجام می‌دهید؟
در مقابل اشتباهات آیا مسئولیت پذیر هستید؟

بازی زیر پا گذاشتن خود 

چگونه خودمان را زیر پا می‌گذاریم؟
قصه زندگی هر فرد مجموعه‌ایی از باورها و ارزش‌ها و عواطف و نتیجه‌گیری‌هایی است که در طول زندگی جمع کرده و با خود حمل می‌کند.
قصه هر فرد با دیگری فرق می‌کند. زمانی قصه زندگی زیرپا گذاشتن خود می‌شود که به حرف خودمان گوش نمی‌دهیم، به ندای درونی‌مان اهمیت نمی‌دهیم، برای مراقبت از خودمان وقت صرف نمی‌کنیم برای تلاش‌هایمان از خودمان سپاسگزاری و قدردانی  نمی‌کنیم.
کارهای نشاط آور انجام نمی‌دهیم حاضر نیستیم اشتباهاتمان را ببخشیم و با خودمان مهربان باشیم .
این شیوه بازی در زندگی باعث می‌شود در کنار کسانی بمانیم که ما را از نظر روحی و جسمی آزار می‌دهند. کارهایی برای دیگران انجام دهیم که نمی‌خواهیم. احساسات واقعی خودمان را ابراز نمی‌کنیم و نیازهای دیگران را مهم‌تر از نیازهای خودمان می‌دانیم.
پول پس‌انداز نمی‌کنیم و یا آن را برای دیگران خرج می‌کنیم.
و همچنان این بازی را ادامه می‌دهیم.

بیایید به خودمان احترام بگذاریم.