آیا میدانید با ایرادگرفتن چه مشکلاتی برای فرزندان بوجود می آورید؟

بازی عیب‌گیری

دلیل این بازی نارضایتی‌های کوچک و ناچیز در زندگی روزمره مردم است. هدف این بازی کسب اعتماد به نفس است. با تجسس، کنجکاوی، فضولی یا پاییدن مردم صورت می‌گیرد.
درس گرفتن از اشتباهات پایه و اساس رشد و یادگیری است. 
دیگران با توصیه‌های خود می‌توانند ما را به راه درست هدایت کنند. اما توصیفات کلی و عیب‌گرفتن از شخصیت مردم خطرناک است. زیرا وقتی از کسی عیب‌گیری می‌کنیم رابطه خودمان را با او خراب می‌کنیم و ارزش و انسانیت او را زیر سوال می‌بریم. تحقیر، ایراد گرفتن و مسخره کردن به نام انتقاد سازنده مشکلات زیادی درست می‌کند. پدر و مادر‌های عیب‌جو فرزندانی روان‌رنجور تربیت می‌کنند.
اظهار نظرهای انتقادی مشکلات را حل نمی‌کند بلکه آن‌ها را بدتر می‌کند. مگر آنکه آن‌ها را خیلی دقیق و با ظرافت بیان کنید.
پس به جای انتقاد کردن دنبال راه حلی برای برقراری ارتباط با کیفیت باشید. رابطه با کیفیت تنها راه نفوذ بر دیگران است.

بازی افراد تحقیر کننده 

افراد تحقیر‌کننده بسیار از خود متشکر، عبوس، آبروبر، قدرت مدار و پرخاشگر هستند. به دلیل اعتماد به نفس کمی که سعی در پنهان کردنش دارند بسیار عیب‌جو هستند یکی از روش‌های آن‌ها برای جبران کم بودن اعتماد به نفس تحقیر‌کردن دیگران است. این افراد اگر هم بخواهند از کسی تعریف کنند باز هم در تعریفشان حرف منفی می‌زنند.

مثلا: چه لباس قشنگی پوشیده‌ایی با این لباس اصلا چاق به نظر نمی‌آیی.
آن‌ها همیشه در هر صفحه سفیدی لکه سیاهی پیدا خواهند کرد. چون همواره دنیا را از دریچه نگاه معیوبشان می‌بینند. 
کودکانی که والدین تحقیر کننده دارند به سرعت این بازی را یاد می‌گیرند و در مورد دیگران به کار می‌برند.
آیا شما این بازی را انجام می‌دهید؟