چگونه به کودکان نه بگوییم

بسیار طبیعی است که گاهی اوقات کودکان خواسته هایی دارند که قابل قبول نیست ، لذا باید والدین به آنها نه بگویند.اما نه گفتن زیاد باعث می‌شود که کودکان این دستور را نادیده بگیرند و خواسته ها یا کار های خود را ادامه دهند.

چگونگی نه گفتن و در واقع مخالفت کردن با درخواست کودکان در سنین مختلف ، متفاوت است.به عنوان مثال کودکان یکساله دوست دارند راه بروند ، بی مهابا از پله های بالا می‌روند و یا پیامد خطرناک اعمال خود را نمی‌شناسند و ممکن است موجب آسیب زدن به خود شوند.به والدین توصیه می‌شود برای کودکان زیر دوسال :

• محیطی امن فراهم کنند یعنی وسایلی که خطرناک یا شکستنی هستند از دسترس کودک بردارند. بنابراین باید محیط منزل و دکوراسیون طوری چیدمان شود که برای بازی و حرکت کودک امن باشد و بدینوسیله از نه گفتن های مکرر والدین پیشگیری ‌شود.
• جملات خود را به شکل مثبت بیان کنند.مثلا می‌توانند به جای اینکه بگویند "تو نمی‌توانی شکلات بخوری و باید غذا بخوری" ، بگویند "می‌توانی بعد از شام شکلات بخوری". به طول کلی بهتر است خواسته های کودکان زیر 2سال را در صورت نداشتن آسیب اجابت کنند.

بعد از سالگی از هر 5 خواسته ی کودک ،  3 خواسته را برآورده کنید ، یک خواسته را با تعویق انجام دهید و یک خواسته را انجام ندهید.بنابراین والدین باید در تعداد نه گفتن به کودک  راه افراط و تفریط را پیش نگیرند.

یکی از روش های نه گفتن به کودکان دوسال و بالاتر ، حق انتخاب دادن است. گزینه های انتخاب باید مواردی باشد که مورد قبول والدین باشد.مثلا کودک می‌خواهد با لباس نامناسب به مهدکودک برود والدین باید 2 یا 3  دست لباس را از قبل انتخاب کند و از کودک بخواهند یکی از آنها را انتخاب کند.

لحن و طرز گفتار شما هنگام نه گفتن باید کاملا قاطعانه باشد.قاطعانه به معنی اخم کردن و عصبانی شدن نیست. بلکه مادر باید با لحن خنثی ، یعنی نه خشمگینانه و نه مهربانانه با کودک صحبت کند.

یک نکته ی کلیدی در تربیت کودکان این است که اگر می‌خواهید نکته ی تربیتی را به کودک بگویید ، سعی کنید آن را در 10 کلمه بیان کنید.زیرا در صورت توضیح زیاد پیام شما در میان انبوهی از کلمات گم می‌شود و کودک متوجه پیام اصلی شما نمی‌شود.