چگونه در دوران کرونا به فرزندان خود کمک کنیم

بیماری کرونا موجب ایجاد احساساتی نظیر اضطراب، استرس و عدم اطمینان می‌گردد. این احساسات به ویژه در میان کودکان و نوجوانان، در سنین مختلف، بیشتر دیده می‌شوند. در این‌ بین کودکان، بیش ازپیش به حمایت های عاطفی نیاز دارند.

کودکان گاها اضطراب خود را به صورت ناخن جویدن،دل درد،سردرد،چسبندگی به‌ والدین،شب ادراری،پرخاشگری و حساس و زودرنج شدن بروز می‌دهند.در این دوران زمینه اضطراب جدایی به دلیل ترس از دست دادن والدین بیشتر فراهم شده است.

در بعضی از کودکان ترس از مرگ و نابودی خودشان فعال می‌شود،خیلی از کودکان دچار مشکلات خواب شده اند،کودکان در سنین پایین تر به دلیل اینکه مفهوم مرگ را نمی‌دانند و خواب را شبیه مردن تصور می کنند از خوابیدن می‌ترسند.

گاها افسردگی کودکان‌ و وسواس در این‌ دوران مشاهده‌ می‌شود.

بهترین راهکار برای افسردگی فعال سازی رفتاریست پس با کودکان‌ ورزش کنید و از کلاسهای ورزشی آنلاین،رقص و یوگا کمک بگیرید.

با تعطیلی مدارس و مراکز تفریحی کودکان به دلیل دست دادن تمامی فعالیت ها احساس ناامیدی می‌کنند. در چنین شرایطی، همدلی و حمایت بهترین راه است. 

بگذارید فرزندتان احساسات خود را بروز بدهند.

کودکتان را در بیان‌ احساسات تشویق کنید.نقاشی،داستان گویی و داستان‌نویسی در تخلیه هیجانات بسیار موثر است.

به عنوان والد خلاق باشید.

بازیهای ایفای نقش،نمایش و عروسک گردانی اطلاعات زیادی از درون کودکتان به شما می‌دهد.

درمورد آنچه می‌شنوند و می‌دانند با هم صحبت کنید.

اطلاعات نادرست زیادی در باره بیماری کرونا در حال انتشار است.  از کودک در مورد اطلاعاتی که در مورد بیماری شنیده است، سوال بپرسید و میزان درستی این اطلاعات را بسنجید. صرف ارائه اطلاعات صحیح به کودک کافی نیست، چرا که ممکن است کودک اطلاعات جدید را با برداشت های نادرست قبلی ترکیب نماید. سعی نمایید دانسته های قبلی کودک را بفهمید، انها را اصلاح وتکمیل نمایید.

کودکان خیلی وقتها دنیا را از طریق والدین تفسیر می‌کنند پس مراقب حرفهایی که ‌راجع به کرونا می زنیم باشیم و تا جایی که می‌توانید کودکان را از در معرض بودن خبرهای بد دور کنید.

من از همه پدرها و مادرها می‌خواهم، تا حدی که می‌توانند اضطراب و نگرانی‌های خود را مدیریت کنند و این نگرانی ها را بیش از حد در حضور فرزندان خود بروز ندهند. این دقیقا یعنی خوددار بودن و کنترل کردن احساسات، که گاهی کار بسیار سختی است، به خصوص اگر این احساسات در آنها هم بسیار شدید باشد.

بچه‌ها برای احساس ایمنی و امنیت، به والدین خود متکی هستند. «این مهم است که به خاطر داشته باشیم که کودکان همچون مسافرین اتومبیلی هستند که ما راننده آن هستیم.  بنابراین حتی اگر احساس اضطراب می‌کنید،  اجازه ندهید که سایر مسافران احساس ناامنی کنند»

بچه‌ها غالباً در مقایسه با آنچه بزرگسالان متوجه می‌شوند،‌ نسبت به اتفاقات اطرافشان هوشیاری بیشتری دارند.

‫«بدانید که بچه‌ها اغلب به صحبت‌های بزرگسالان گوش می‌کنند، حتی زمانی که این گونه به نظر نمی‌رسد.»

ماندن در خانه و عدم برقراری ارتباط اجتماعی احتمالاً برای کودکان در هر سنی استرس‌زا خواهد بود، بنابراین بزرگسالان باید راهکارهایی را برای مقابله با این شرایط به کودکان بدهند. حفظ یک برنامه زمانی (مانند انجام تکالیف مدرسه هنگام صبح، بیرون رفتن بعد از ناهار) می‌تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا احساس کنند شرایط بیشتر قابل پیش‌بینی است.

تا جایی که‌ می‌توانید ارتباط کودکان با دوستانشان را به‌صورت آنلاین حفظ کنید چون از دست دادن‌ دوستان برای کودکان سوگ به‌ حساب می آید و‌ نبود دوستان را به معنی از دست دادن آنها و‌دوست نداشتنی بودن از سمت دوستان تلقی می‌کنند.

‫علاوه بر این،‌ بزرگسالان می‌توانند برایشان توضیح دهند که این اختلال گرچه دشوار است، اما موقتی است.

‫مبهم بودن آینده همینطور که برای بزرگسالان اضطراب زاست برای کودکان هم همین گونه است توجه داشته باشید که‌ ظرفیت روانی کودکان کمتر از ماست.

یکی از بهترین راه‌های مراقبت از کودکان در برابر ویروس کرونا و سایر بیماری‌های واگیر دارد تشویق آنها به رعایت نظافت و شستن دست‌هاست. لازم نیست برای این منظور گفتگویی ترسناک با آنها داشته باشید بلکه می‌توانید این کار را به نوعی تفریح تبدیل کنید. به آنها بیاموزید که از افرادی که دارای نشانگان ابتلای به این بیماری هستند دوری جویند و اگر عوارضی مثل تب، سرفه و تنگی نفس دارند شما را آگاه کنند.

از بازی کردن با کودکان غافل نشوید

بازی غذای روح کودکان است و پلی است به دنیای درونی کودکان،وقت گذاشتن با کودکان و رابطه با‌ کیفیت در کودکان‌ امنیت روانی ایجاد‌ می‌کند.